komuś głowę

См. также в других словарях:

• (ani) przez myśl [przez głowę] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {komuś} {{/stl 8}}nie przeszło {{/stl 13}}{{stl 7}} mówiący podkreśla, że coś było dla kogoś rzeczą niespodziewaną; nie uświadomił sobie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ani przez myśl mi nie przeszło, że to się tak skończy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wylać kubeł [wiadro] zimnej wody na głowę — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawić kogoś złudzeń, przywołać do rozsądku, otrzeźwić; uświadomić komuś, że się mylił : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ponieważ zawsze staram się czytelnika traktować poważnie, muszę na podniecone głowy kibiców wylać wiadro zimnej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• zawrócić — 1. pot. Nie zawracaj głowy, gitary, kontrafałdy «zwroty wyrażające czyjś brak zainteresowania lub dezaprobatę dla tego, co ktoś mówi»: Nie zawracaj głowy, nie przerywaj mi, bo mogę nie zdążyć... W. Kowalewski, Bóg. (...) nic nie mów, idź się… …   Słownik frazeologiczny

• zawracać — 1. pot. Nie zawracaj głowy, gitary, kontrafałdy «zwroty wyrażające czyjś brak zainteresowania lub dezaprobatę dla tego, co ktoś mówi»: Nie zawracaj głowy, nie przerywaj mi, bo mogę nie zdążyć... W. Kowalewski, Bóg. (...) nic nie mów, idź się… …   Słownik frazeologiczny

• zawrócić — dk VIa, zawrócićcę, zawrócićcisz, zawrócićwróć, zawrócićcił, zawrócićcony zawracać ndk I, zawrócićam, zawrócićasz, zawrócićają, zawrócićaj, zawrócićał, zawrócićany 1. «zmienić kierunek drogi na przeciwny temu, w którym się szło lub jechało; pójść …   Słownik języka polskiego

• durzyć — ndk VIb, durzyćrzę, durzyćrzysz, durzyćrzył «wprowadzać kogoś w błąd, zawracać komuś głowę, oszukiwać; zwodzić, oszałamiać, bałamucić» Durzyć komuś głowę. Durzyć łatwowiernych ludzi. durzyć się «podkochiwać się w kimś, zawracać sobie kimś głowę»… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

• skrócić — kogoś o głowę «obciąć komuś głowę, ściąć kogoś»: Przecież Elżbieta I to była baba potwór! Lubiła grozić swoim dworzanom, a już szczególnie faworytom, że skróci ich o głowę. T. Mirkowicz, Pielgrzymka …   Słownik frazeologiczny